นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (๓ จบ)

ข้าพเจ้าขอถึงซึ่ง พระพุทธ พระธรรม และพระอริยสงฆ์เป็นที่พึ่งทุกชาติไป ข้าพเจ้าขอกราบนอบน้อมบูชาพระคุณขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงเสียสละบำเพ็ญบารมีนับชาติไม่ถ้วน เพื่อตรัสรู้พระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณประกาศธรรมนะเวไนยสัตว์ออกจากสังสารวัฏ เปี่ยมด้วยพระมหากรุณาธิคุณ พระบริสุทธิคุณ และพระปัญาธิคุณพร้อมกราบพระธรรมและพระอริยสงฆ์ ขออานิสงส์ผลบุญนี้พึงเป็นปัจจัยให้ได้ถึงซึ๋งพระนิพพานในกาลอันวรด้วยเทอญ

ขออุทิศกุศลผลบุญให้แด่ท่านผู้มีพระคุณ ญาติพี่น้อง เทวดาพรหมที่เมตตาปกปักคุ้มครองรักษาข้าพเจ้าและครอบครัวเจ้ากรรมนายเวร ตลอดจนท่านที่ขวนขวายในกิจที่ชอบในการดำรงรักษาไว้ซึ่ง ประเทศชาติ พระพุทธศาสนาและองค์พระมหากษัตริย์ ทั้งที่เป็นมนุษย์และอมนุษย์ ขอให้ท่านทั้งหลายดังกล่าวนามมานั้นจงมีแต่ความสุขๆ ทั่วหน้ากันทุกท่านเทอญ

พระปัจฉิมโอวาท ก่อนองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะปรินิพพาน พระองค์ทรงให้โอวาทครั้งสุดท้ายด้วยพระมหากรุณาธิคุณว่า "วยธมฺมา สงฺขารา อปฺปมาเทน สมฺปาเทถ" แปลว่า "สังขารทั้งหลายมีความเสื่อมสลายไปเป็นธรรมดา ท่านทั้งหลาย จงยังประโยชน์ตนและประโยชน์ผู้อื่นให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาทเถิด" ขอพุทธบริษัททั้งหลายพึงดำรงชีวิตอยู่ด้วยความไม่ประมาท หมั่นพิจารณาตนของตนเองโดยสม่ำเสมอ ประพฤติธรรมอันสมควรแก่ธรรมตามหลักพระธรรมคำสอน คือ โอวาทปาติโมกข์ ได้แก่

ความจริงถ้าเราสามารถ ทำจิตเข้าถึงญานได้ทุกวัน ถ้าทำเข้าถึงณานได้ทุกวัน ที่นี่การตายของเราทั้งหมดแม้แต่เรื่องนรก เลิกกลัวได้เลย นี่เป็นวิธีเข้าณานแบบง่ายๆ ก็นอนหลับเข้าณาน 

ณานหลับอันนี้มันเป็นณานจริงๆ คือว่าเวลานอนลงไปเรา จะภาวนา อย่างไรก็ได้ที่เป็นกุศล แต่ว่าจะพิจารณาลมหายใจเข้าออก เฉยๆ ก็ได้หรือว่า พิจารณาขันธ์ ๕ ก็ได้

ถ้าจิตอยู่ในอารมณ์ณานทั้ง ๓ ประการนี้ก็หลับไป จงทราบว่าถ้าจิตเราไม่เข้าถึง ปฐมณานเพียงใด มันจะไม่ยอมหลับ ที่นี่ถ้าเราภาวนาอยู่ หรือ พิจารณาอยู่ กำหนดรู้ลมหายใจเข้าออกอยู่แล้วก็หลับไปขณะหลับตอนนั้นจิตเข้าถึงปฐมณานแล้วจึงหลับในขณะที่หลับอยู่ท่านถือว่าหลับทรงอยู่ในณานถ้าตายเวลานั้นเป็นพรหม

ท่านพ่อลี ของดีมีค่า ไม่เท่ากัน

ทำทาน ๑๐๐ ครั้ง 

ไม่เท่ารักษาศีล  ๑ วัน

รักษาศีล ๑๐๐ วัน ก็ไม่เท้า

เจริญภาวนา ๑ วัน

คำขอขมาและอธิษฐานจิต
อธิษฐานหน้าพระพุทธรูป หรือสวดก่อนนอน (ตั้งนะโม ๓ จบ)
(นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ ๓ จบ)
สัพพัง อะปะระธัง ขะมะถะเม ภันเต อุกาสะ ทะวารัตตะเยนะคะตัง
สัพพัง ทะปะราธัง ขะมะถะเม ภันเต อุกาสะ ขะมามิ ภันเต

หากข้าพเจ้าจงใจ หรือประมาทพลาดพลั้ง ล่วงเกิน บิดา-มารดา ครูบาอาจารย์ พระพุทธ พระธรรม พระอรหันต์ทุกองค์ พระอริยสงฆ์เจ้า ตลอดจนสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย รวมถึงพระผู้มีพระคุณ
และท่านเจ้ากรรมนายเวร จะด้วยกาย วาจา ใจ ก็ดี ขอได้โปรดอโหสิกรรมแก่ข้าพเจ้าด้วย หากข้าพเจ้ามีเจ้าของในตัวติดตามมา ขออนุญาตมีคู่มีครอบครัวได้เหมือนคนปกติทั่วไป ขอถอนคำอธิษฐาน
คำสาบานที่จะติดตามคู่ในอดีต ขอให้ต่างฝ่ายเป็นอิสระต่อกัน

ข้าพเจ้าประพฤติตนในทางที่ถูก ที่ชอบ ที่ควร ขอบุญบารมีในอดีตกาลที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบัน จงส่งผลให้ข้าพเจ้าและครอบครัว ตลอดจนบริวารที่เกี่ยวข้อง จงเจริญด้วย อายุ วรรณะ สุขะ พละ
ลาภ ยศ สุข สรรเสริญ สติปัญญา ปฏิภาณ ธนสารสมบัติ อุปสรรคใดๆ โรคภัยใดๆ ขอให้มลายสิ้นไป ขอให้ข้าพเจ้ามีความสว่างทั้งทางโลก ทางธรรม ตั้งแต่บัดนี้ ตราบเข้าสู่พระนิพพานเทอญ

หากมีผู้ใดได้สร้างเวร สร้างกรรมกับข้าพเจ้า ไม่ว่าชาติใดภพใดก็ตามข้าพเจ้ายินดี อโหสิกรรมให้ ขอถอนคำพยาบาท ความอฆาต และคำสาปแช่งในทุกชาติทุกภพ ขอให้ข้าพเจ้าหลุดพ้นจาก
คำสาปแช่งของปวงชน ของเจ้ากรรมนายเวร ขอให้พ้นนรกภูมิ พบแสงสว่างทั้งทางโลก และทางธรรมเทอญ

คนเราเกิดมาหลายภพหลายชาติ
แต่ละคนมีเจ้ากรรมนายเวรที่แตกต่างกัน
การสวดขอขมาเพื่อลดและปลดหนี้กรรมให้น้อยลง
"ขอให้ผู้ได้รับใบคำขอขมาและอธิฐานจิตนี้ กรุณาส่งต่อเพื่อสร้างผลบุญบารมีต่อไป"